یک موز چسبیده به دیوار، قرار است در حراجی با قیمت یک میلیون دلار به فروش برسد و جالب اینجاست که خود موز را هم دریافت نخواهید کرد. این اثر هنری عجیب که توسط هنرمند ایتالیایی مائوریتزیو کاتلان خلق شده و «کمدین» نام دارد، در حراجی ساتبیز نیویورک با ارزش تخمینی ۱.۵ میلیون دلار عرضه […]
یک موز چسبیده به دیوار، قرار است در حراجی با قیمت یک میلیون دلار به فروش برسد و جالب اینجاست که خود موز را هم دریافت نخواهید کرد. این اثر هنری عجیب که توسط هنرمند ایتالیایی مائوریتزیو کاتلان خلق شده و «کمدین» نام دارد، در حراجی ساتبیز نیویورک با ارزش تخمینی ۱.۵ میلیون دلار عرضه خواهد شد.
مفهوم مالکیت در هنر معاصر
خریدار این اثر به جای دریافت موز واقعی، یک گواهی اصالت دریافت میکند که به او اجازه میدهد این اثر را با یک موز و چسب نواری روی دیوار بازسازی کند. دیوید گالپرین، مدیر بخش هنر معاصر ساتبیز، میگوید: «کاتلان در واقع آینهای را مقابل دنیای هنر معاصر گرفته و سؤالاتی را درباره نحوه ارزشگذاری آثار هنری و تعریف ما از هنر مطرح میکند.»
هنرمند شوخطبع یا منتقد اجتماعی؟
کلوئه کوپر جونز، استادیار دانشکده هنر دانشگاه کلمبیا، کاتلان را هنرمندی میداند که آثارش در تقاطع طنز و تاریکی عمیق قرار دارند. او معتقد است این اثر میتواند نقدی بر امپریالیسم و استثمار نیروی کار باشد. موز به عنوان نمادی از تجارت جهانی و استثمار، میتواند پرسشهای عمیقتری را مطرح کند.
تأثیر فرهنگی یک موز چسبیده به دیوار
اثر «کمدین» که اولین بار در سال ۲۰۱۹ رونمایی شد، به سرعت به یک پدیده فرهنگی تبدیل شد. این اثر الهامبخش لباسهای هالووین، خالکوبیها و پارودیهای فیلم شده است. در صفحه رسمی اینستاگرام این اثر، میتوان تصاویری از افرادی را دید که خود را شبیه این اثر هنری آراستهاند یا نسخههای لگویی آن را ساختهاند.
واکنشهای متفاوت به یک اثر جنجالی
یکی از کامنتهای جالب در اولین پست اینستاگرامی این اثر در سال ۲۰۱۹ میگوید: «این اثر میتوانست خندهدار باشد اگر هنر نبود.» این اظهارنظر به خوبی تناقض موجود در این اثر را نشان میدهد – موزی که در سوپرمارکت محلی قیمت چندانی ندارد، اما به عنوان یک اثر هنری میلیونها دلار ارزشگذاری میشود.
حراج این اثر قرار است در ۲۰ نوامبر برگزار شود و بیشک توجه بسیاری را به خود جلب خواهد کرد، چرا که این اثر همچنان سؤالات اساسی درباره ماهیت هنر معاصر، ارزشگذاری آثار هنری و مرز میان شوخی و هنر جدی را مطرح میکند.